W naszym mieście rośnie dużo gatunków drzew.Jednym z nich jest brzoza brodawkowata inaczej brzoza zwisła (Betula pendula Roth)
Rodzina: brzozowate (Betulaceae Gray).
Na naturalnych stanowiskach można spotkać brzozę na niżu i w górach, do wysokości 2500 m n.p.m. w Europie, Azji Mniejszej oraz na Kaukazie. Pospolicie występuje w Polsce, na terenie całego kraju, zawłaszcza na ubogich, piaszczystych glebach. Brzoza brodawkowata szybko rośnie, dorastając do 25- 30 m wysokości, w młodości o stożkowatej, kopulastej lub nieregularnie jajowatej koronie. Drzewo o luźno ułożonych gałęziach i cienkich, wiotkich, często przewisających pędach. Kora na pniach i starszych gałęziach jest kredowobiała, na starszych drzewach, w dolnej części pnia gruba, głęboko spękana i niemalże czarna. Liście ułożone na pędach skrętolegle. Brzozy to rośliny jednopienne. Kwiaty brzozy są wiatropylne, rozdzielnopłciowe, zebrane w wydłużone, kotkowate kwiatostany.
Brzoza brodawkowata najlepiej rośnie na słonecznych stanowiskach. Jest gatunkiem ruderalnym, co oznacza, że urośnie nawet na słabych , piaszczystych glebach. Jest to gatunek wrażliwy na zasolenie podłoża oraz przemysłowe zanieczyszczenia powietrza (głównie związki siarki, azotu i fluoru), dlatego nie nadaje się do nasadzeń w dużych miastach i w bezpośrednim sąsiedztwie ulic i arterii komunikacyjnych. Drzewo krótkowieczne, szybko rosnące. Osiąga wiek 90-120 (150) lat. Tempo wzrostu wynosi 50-100cm/rok. Pień średnio gruby, często nieco wygięty lub pochylony, zwykle widoczny prawie do samego wierzchołka albo delikatnie rozwidlony w górnej części korony (rzadko niżej), czasami wielokrotny. Korona stosunkowo wąska, nieregularnie jajowata lub cylindryczna, luźna i prześwitująca. Konary średniej grubości, w początkowej fazie wznoszące się ukośnie, przy końcach lekko opadające. Gałązki brzozy są bardzo cienkie, u dorosłych drzew wyjątkowo długie (nawet na kilka metrów) i zwieszają się pionowo. W trudnym, piaszczystym lub kamienistym podłożu brzoza korzeni się dość głęboko, na pozostałych terenach ukorzenienie jest zwykle płytkie i niezbyt mocne, nie zapewniające dużej stabilności. Płytko pod ziemią występują bardzo liczne drobne i gęsto rozgałęzione korzenie.
Choroby brzozy:
Choroby grzybowe : antraknoza brzozy, czarna plamistość brzozy, mączniak prawdziwy, rdza, zamieranie pędów.
Szkodniki brzozy:
Mszyca brzozowa srebrzysta – występuje pospolicie na brzozie brodawkowatej. Mszyce żerują od maja do końca lata — pojedynczo lub w małych grupach złożonych z larw, na nierozwiniętych liściach i na dolnej stronie w pełni rozwiniętych liści. Nie powodują widocznych uszkodzeń, jednak intensywnie wydalają spadź, która zanieczyszcza liście i ogranicza powierzchnię asymilacyjną.
Zdobniczka brzozowa – mszyca ta najczęściej zasiedla brzozę brodawkowatą i jej odmiany, rzadziej występuje na brzozie omszonej. Mszyce żerują na dolnej stronie liści pędów wierzchołkowych, w koloniach złożonych z licznych osobników bezskrzydłych i pojedynczych osobników uskrzydlonych.
Zrostek brzozowy – mszyca żeruje na wierzchołkach pędów i na dolnej stronie
najmłodszych liści, na których tworzy liczne kolonie.
Zakolnica brzozowa – jest to najpospolitsza, a zarazem najgroźniejsza
z błonkówek występujących na brzozach
Zwiotka poziomkowa – jest również często notowanym szkodnikiem brzóz.
Zakolnica karłowa – larwy wyjadają miękisz tworząc obszerne placowe miny na
liściach.
Miniarka brzozowianka – larwy żerują w liściu wyjadając miękisz palisadowy, wskutek czego na górnej stronie liścia tworzą się miny — bardzo długie, kręte.
Prysczarek brzozowiak – larwy żerują na liściach pojedynczo, w jednokomorowych naroślach, tzw. galasach.
Zwijacz brzozowiec – ten chrząszcz z rodziny tutkarzowatych (Attelabidae) występuje pospolicie — poza brzozą — także na innych drzewach liściastych. Chrząszcze pojawiają się na początku maja i są czarne z metalicznym połyskiem, długości około 5 mm .
Hurmak olchowiec – liście uszkadzane są zarówno przez chrząszcze, jak
i przez larwy
Zwójka brzozóweczka – gąsienice żerują pomiędzy sprzędzionymi liśćmi od
wiosny do jesieni.
Plątaczek brzozowiec – białawe gąsienice mają długość 8–10 mm i małą brązową głowę. Żerują w liściach od czerwca do lipca tworząc duże, pęcherzykowate, brązowe miny.